پامیلا فیلیپوس، نه تنها تصویری دقیق از فساد و نفرت‌پراکنی در هند ارائه می‌دهد، بلکه به پرسش‌های عمیق‌تری در مورد نقش رسانه‌ها و مسئولیت آن‌ها در قبال حقیقت اشاره می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه سکوت و همدستی رسانه‌ها می‌تواند به تقویت نظام‌های فاسد و سرکوب‌گر منجر شود. او مخاطبان را به تفکر در مورد ارتباط قدرت، رسانه، و عدالت اجتماعی وامی‌دارد و اهمیت استقلال رسانه‌ای و مبارزه با روایت‌های تحریف‌شده را برجسته می‌کند.
این تحلیل شامل سه محور اصلی است که به تفصیل بررسی می‌شود:
۱. فساد ساختاری و نقش رسانه‌ها
- فساد ساختاری آدانی و حمایت قدرت سیاسی:
پامیلا به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه گوتام آدانی توانسته است به دلیل نزدیکی به قدرت سیاسی، به‌ویژه نخست‌وزیر نارندرا مودی، از منابع دولتی و فرصت‌های اقتصادی بهره‌برداری کند. مثال‌هایی از خرید زمین‌های ارزان‌قیمت و تخریب جنگل‌ها، فساد در واردات زغال‌سنگ، و دریافت پروژه‌های عظیم دولتی، همگی گویای ساختاری است که در آن قدرت سیاسی و اقتصادی در هم تنیده شده‌اند.
این وضعیت نه تنها تهدیدی برای عدالت اجتماعی است، بلکه اصل «رقابت سالم» را نیز زیر سؤال می‌برد. این سیستم باعث می‌شود که بازیگران کوچکتر اقتصادی از میدان رقابت حذف شوند و منابع کشور در اختیار گروه‌های خاصی قرار گیرد.
- نقش رسانه‌های بزرگ:
پامیلا نقد جدی‌ای بر رسانه‌های بزرگ هند وارد می‌کند که یا با سکوت خود در برابر این فساد ساختاری همراهی می‌کنند یا حتی به تقویت روایت‌های تحریف‌شده‌ای می‌پردازند که آدانی و مودی را به‌عنوان نماد «رشد اقتصادی» هند معرفی می‌کند.
- سکوت رسانه‌ها ناشی از دو عامل کلیدی است:
وابستگی مالی به سرمایه‌داران بزرگ:
رسانه‌ها از طریق تبلیغات و حمایت مالی به سرمایه‌دارانی مانند آدانی وابسته‌اند و به همین دلیل نمی‌توانند علیه منافع آن‌ها عمل کنند.
فشارهای سیاسی:
دولت مودی با استفاده از ابزارهایی نظیر سانسور، تهدید، و حذف مخالفان، فضای رسانه‌ای را به شدت محدود کرده است. این وضعیت، استقلال رسانه‌ای را به یک رؤیا تبدیل کرده است.
- شاخص استقلال رسانه‌ها:
پامیلا از آدانی به‌عنوان شاخصی برای سنجش استقلال رسانه‌ها استفاده می‌کند. این مفهوم بیانگر آن است که میزان پرداختن رسانه‌ها به فساد آدانی، می‌تواند معیار قابل اعتمادی برای سنجش میزان آزادی و بی‌طرفی رسانه‌ها در هند باشد.
۲. نفرت‌پراکنی و تعصب مذهبی توسط BJP
- استراتژی نفرت‌پراکنی:
پامیلا نشان می‌دهد که حزب حاکم BJP چگونه از تبلیغات مذهبی برای تعمیق شکاف‌های اجتماعی استفاده می‌کند. این حزب با تولید ویدئوهای تبلیغاتی که مسلمانان را به‌عنوان «تهدیدی» برای هندوها نشان می‌دهد، به بیگانه‌سازی اقلیت‌ها دامن می‌زند.
این استراتژی نه تنها به افزایش تنش‌های مذهبی منجر می‌شود، بلکه پایه‌های دمکراسی را نیز تضعیف می‌کند. جامعه‌ای که درگیر تعصبات و دشمنی‌های مذهبی است، توانایی پرداختن به مسائل اساسی نظیر آموزش، بهداشت، و عدالت اجتماعی را از دست می‌دهد.
- تحریف واقعیت:
ویدئوهای تولید شده توسط حزب حاکم BJP، اغلب ترکیبی از اطلاعات نادرست و کلیشه‌های فرهنگی هستند که به طور هدفمند برای تحریک احساسات عمومی طراحی شده‌اند. این تبلیغات به جای حل مسائل واقعی، اقلیت‌ها را مقصر مشکلات اجتماعی و اقتصادی معرفی می‌کند.
استفاده از چنین روش‌هایی نشان‌دهنده ضعف استراتژیک یک حزب در ارائه برنامه‌های مثبت و سازنده است. این حزب به جای ارائه راه‌حل‌های واقعی، از سیاست‌های تفرقه‌افکنانه استفاده می‌کند تا حمایت اکثریت را جلب کند.
۳. سکوت و استفاده از روایت‌های تحریف‌شده
- جنایات اسرائیل و سوءاستفاده از مفهوم ضدیهودیت:
پامیلا به سیاست‌های اسرائیل و استفاده از روایت‌های تاریخی برای توجیه خشونت علیه فلسطینیان اشاره می‌کند. اسرائیل با تحریف واقعیت و متهم کردن منتقدان خود به ضدیهودیت، تلاش می‌کند تا هرگونه مخالفتی را بی‌اعتبار سازد.
البته این نکته خانم پامیلا قابل تامل است. این تاکتیک، نمونه‌ای از استفاده ابزاری از تاریخ برای سرکوب حقوق انسانی است. با برچسب زدن به مخالفان، اسرائیل توانسته است حمایت غرب را حفظ کند، در حالی که حقوق فلسطینیان به طور سیستماتیک نقض می‌شود.
- رسانه‌ها و تحریف واقعیت‌ها:
پامیلا به رویدادی در آمستردام اشاره می‌کند که در آن رسانه‌های غربی با پوشش یک‌جانبه، فلسطینیان را به عنوان عاملان خشونت معرفی کردند، در حالی که واقعیت برعکس بود.
باید گفت که این مسئله نشان‌دهنده تعصب عمیق رسانه‌های غربی است که غالباً به جای انعکاس بی‌طرفانه حقیقت، روایت‌های قدرت‌های بزرگ را تقویت می‌کنند.
تحلیلی کارشناسی
پامیلا با اشاره به فساد مالی و نفوذ گوتام آدانی، تاجر معروف هندی و نقش او در سیاست هند معتقد است که رسانه‌های بزرگ هند با سکوت یا همراهی خود، به آدانی و سیستم قدرت به او کمک کرده‌اند. مواردی از خرید زمین‌های ارزان‌قیمت، واردات زغال سنگ با قیمت‌های بالا و تخریب محیط زیست توسط گروه آدانی مثال می زند. پامیلا، تبلیغات نفرت‌پراکنانه را با استفاده از ویدئوهای تبلیغاتی حزب BJP برای تقویت تعصبات مذهبی را به منظور بی‌اعتبار کردن مسلمانان هند بیان می کند. او به خوبی جنایات اسرائیل و سوءاستفاده از روایت ضدیهودیت تاکید می کند و به خشونت‌های ارتکابی توسط هواداران فوتبال اسرائیل و استفاده از اتهامات ضدیهودی برای منحرف کردن توجه‌ها از جنایات غزه می پردازد. او نشان می‌دهد که چگونه BJP از تعصبات و نفرت مذهبی به عنوان ابزاری برای جلب آرا و بیگانه‌سازی اقلیت‌ها استفاده می‌کند. این مسئله به طور سیستماتیک به دوگانگی‌های اجتماعی و مذهبی دامن می‌زند. پامیلا تاکید دارد که رسانه‌های بزرگ هند، به دلیل وابستگی به منابع مالی و نزدیکی به قدرت سیاسی، از انجام وظایف اصلی خود یعنی نقد و تحلیل بی‌طرفانه بازمانده‌اند. رسانه‌ها با چشم‌پوشی بر سوءاستفاده‌های مالی و زیست‌محیطی آدانی، در واقع شاخصی از عدم استقلال رسانه‌ها در هند ارائه می‌دهند. پامیلا تلاش می‌کند تا زوایای مختلف فساد، تعصبات اجتماعی، و سوءاستفاده‌های سیاسی و رسانه‌ای را بررسی کند و به شدت منتقد سکوت رسانه‌ها و همراهی آن‌ها با صاحبان قدرت است و از مخاطبان می‌خواهد تا این مسائل را به دقت بررسی کنند.
#ذکریایی
https://thewire.in/media/backstory-the-adani-index-of-media-independence
نظر شما